გურია

მხარის ზოგადი დახასიათება:

ტერიტორის ფართობი  :  2030,1 კვ, კმ    ადმინისტრაციული ცენტრი - ქ. ოზურგეთი,   მანძილი ადმინისტრაციულ ცენტრსა და თბილისს შორის - 325 კმ.      კლიმატი ნოტიო , სუბტროპიკული       წყლის ძირითადი არტერიები: მდინარეები: სუფსა , ნატანები, ბჟუჟი, გუბაზეული , აჭარის წყალი, ბახვის წყალი, სეფა

განათლება და კულტურა:გურიის მხარეში ფუნქციონირებს უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებულებები:

1: ივანე ჯავახისვილის სახელობის თბილისის სახემწიფო უნივერსიტეტის ოზურგეთის ფილიალი

2: შპს ოზურგეთის ბუნებათსარგებლობის ინსტიტუტი

3: ზოოვეტერინალური სასწავლებელი ლანჩხუთის ფილიალი

პროფესიული სასწავლებლები:

1: ლიხაურის პროფეიული ლიცეუმი

2: ოზურგეთის ინდუსტრიულ-პედაგოგიური კოლეჯი

3: შპს ოზურგეთის სამედიცინო სასწავლებელი

4: ლაითურის აგროეკონომიკური კოლეჯი

5: შპს ახალი თაობაეკონომიკაში დასაქმებულთა შორის უმაღლესი განათლება აქვს 3 ათას კაცს, პროფესიული 5 თას კაცს , ხოლო სრული განათლება 10 ათას კაცს.

კულტურული ღირსესანიშნაობებიდან გამოიყოფა(თეატრი, მუზეუმები, კულტურული მემკვიდროების ძეგლებიდა სხვა)

1: ოზურგეთის ალ. წუწუნავას სახელობის სახელმწიფო დრამატული თეატრი2: ოზურგეთის ისტორიული მუზეუმი3: ოზურგეთის თანამედროვე სახვითი ხელოვნების ცენტრი - სამხატვრო გალერეა4: ექვთიმე თაყაიშვილის სახლ. მუზეუმ-ნაკრძალი5: ლანჩხუთის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმი6: ეგნატე ნინოშვილის სახლ-მუზეუმი7: ნოდარ დუმბაძის სახლ-მუზეუმი8: მოსე გოგიბერიძის სახლ-მუზეუმი9: ჩოხატაურის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმიკულტურული ძეგლებიგურიის მხარეში 60-ზე მეტი ისტორიულ-არქიტექტოული და საეკლესიო ზეგლი,მათ შორის სამონასტრო კომპლექსები: შემოქმედი, ჯიხეთი, უდაბნო.   გურიას ჩრდილოეთიდან ესაზღვრება სამეგრელო, სამხრეთიდან აჭარა, ხოლო სამხრეთ-აღმოსავლეთიდან სამცხე-ჯავახეთი. დასავლეთ საზღვარი შავ ზღვაზე გადის.გურულები სტუმართმოყვარე ხალხია. ხაჭაპურს აცხობენ სხვადასხვა დღესასწაულებზე, აღდგომას, შობას და სხვა.მათი მუდმივი საზრდო არის სიმინდი და ღომი.  გურული ხაჭაპურის ფორმა მრგვალია, ხოლო ღვეზელი ნახევარ მთვარის ფორმის. აცხობენ ხშირად ნაზუქს, ნამცხვრებს, სხვადასხვა კვერებს, ქადებს, ტაბლას, ბრინჯულას, დელენგოს და სხვა. ხაჭაპურისა და ღვეზელისათვის წინაღამით ზელენ ცომს საფუარით. უდებენ ნაკლებად მარილიან ყველს და აკრავენ გახურებულ ქვის კეცზე, ზედ აფენენ თუნუქის ნაჭერს, დააყრიან ნაკვერჩხლებს და ასე აცხობენ. ღვეზელში ურევენ დაფშვნილ ყველს და მოხარშულ კვერცხებს, ზოგჯერ შუაზე გაჭრილს. ადრე  საშობაოდ აცხობდენ პატარა პურის კვერებს ოჯახის ყველა წევრისათვის. ამას ერქვა ,,მუცლის” სალოცავი”. თვითოეულ ოჯახის წევრს შობა დილას ურიგებდნენ თითო კვერს და მას უნდა შეეჭამა საკუთრად.